Quito en Cotacachi

's Ochtends vroeg de taxi genomen naar de airport in Bogotá, jemig wat een drukte zeg.
Bij de incheckbalie was het heel spannend of ik wel mee zou komen naar Quito op mijn standbyticket. Uiteindelijk mocht ik dan toch inchecken en door naar de gate...in een keer door en ja hoor daar zat ik dan op 19B en opgelucht toen de deuren dicht waren en we pushback kregen.
In Quito aangekomen heb ik een kop koffie genomen, wachtend op Jairo en Simon die me op kwamen halen van de airport.
Wat onwijs goed en fijn ze te zien na 2 jaar! Maar het voelde alsof het nog geen 2 maanden geleden was.
Omdat ze al vanuit Guayaquil waren komen rijden heb ik het laaste stukje naar Quito centrum gereden.
Daar hadden ze een reunie bij iemand van hun werk en ik ging gezellig mee. Met zn allen geluncht, een speech waar ik de helft van mee heb gekregen en gedanst. Leuk om mee te maken.
Met Jairo en Simon op zoek naar een hostel in Mariscal Foch.
Daar weer wat met vrienden van hun afgesproken en wat gegeten en gedronken met zn allen. Superaardig zijn ze allemaal en zoals ik begrijp groeit het toerisme in Ecuador. Ze werken allemaal in het toerisme als gids en sommige hebben ook hun eigen hostel of lodge, net zoals Jairo en Simon.

Met zijn drietjes de toerist uitgehangen in Quito. We zijn naar El Virgin de Panecillo gereden waar je een fantastisch uitzicht hebt over Quito, de stad, de vulkanen en de bergen er omheen.
Mooi om te zien hoe de wolken zich langzaam over de bergen heenbuigen en in de vallei naar beneden dwarrelen. Het zonnetje schijnt gelukkig wel een beetje en een "canelazo" gaat er wel in.

Later op de dag met nog meer vrienden afgesproken.
Gelukkig kan ik het inmiddels redelijk volgen als ze niet zo heel snel praten.
Daarnaast heerlijk genoten van de koffie, de borrels en het eten hahaha
Vermaak me prima.
Ook hebben we Ellie nog gezien, een nederlandse meid die ik vorig jaar heb leren kennen in Argentinië. Die is er toevallig nu ook op vakantie.

Simon heeft zijn familie uit Canada opgehaald van de airport en Jairo en ik zijn met de bus naar Cotacachi gegaan, daar hebben we in "Yellow guest house" geslapen, wat van een vriend is van Jairo. Een mooi groot huis met een tuin. Goed onderhouden, twee leuke labaradors en lieve werknemers. Voelde me er echt thuis met een ontspannen sfeer en half in de "cloudforest".
De vogeltjes hoor je in de ochtend en na een goed ontbijt zijn we naar de "morochos" gegaan. Dat zijn indigenas, wonen in de bergen en verbouwen er heel veel planten/bomen om zo hun geld te verdienen. Een amerikaanse meid die werkt daar als vrijwilligster en heeft ons een rondleiding gegeven in hun dorp. De kerk, de school, de hostels en hetgeen wat ze verbouwen.
Ook zijn we gaan lunchen bij haar familie thuis in Cuicachi. Daar waren ze "Cuy" oftewel cavia aan het roosteren speciaal voor ons boven een vuurtje. Tja, het is nu niet hetgeen wat ik hoog op mijn verlanglijstje had staan maar het schijnt hier een culinair gerecht te zijn dus laten we het maar proberen.
Het is wel raar dat er in de keuken, onder de tafel door, de cavia's piepend rondlopen en ik een stuk geroosterd bil met pootjes en wel op mijn bord heb liggen naast de aardappels en de bonen.
Gedachten op wat anders gezet en toch maar proberen....heb een klein beetje op....er zit nog best wat vlees aan zo'n cavia! Het smaakt een beetje naar kip, vind het niet heel lekker maar ook niet vies. Met wat pindasaus zou het vast top smaken! Of misschien beter appelmoes in mijn geval, hahahaha
In cuicocha dus cuy gegeten. Een keer maar nooit meer in mijn leven.

We zijn nog naar de lagunes van de vulkaan Cuicocha geweest. Prachtig om te zien hoe de natuur zich zo ontwikkeld.
In het midden van deze lagune liggen een paar eilandjes en als je deze van bovenaf bekijkt lijkt het net een cavia is mij verteld, vandaar dus ook deze naam.